elektrody pierwszego rodzaju
Encyklopedia PWN
maszyna, w której następuje zamiana energii chemicznej zawartej w dostarczonym do niej paliwie na pracę mechaniczną.
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
mikrofon
przetwornik elektroakustyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów akustycznych (np. dźwięków mowy, muzyki) na sygnały elektryczne;
[gr.],
Faraday 
, ur. 22 IX 1791, Newington Butts k. Londynu, zm. 25 VIII 1867, Hampton Court,
angielski fizyk i chemik.
[fạ̈rədeı]
Michael , ur. 22 IX 1791, Newington Butts k. Londynu, zm. 25 VIII 1867, Hampton Court,
rodzaj lampy fotoelektronowej wieloelektrodowej;
źródło światła elektr., w którym światło jest wytwarzane przez wyładowanie elektryczne w gazie, parach metalu (rtęć, sód) lub mieszaninie kilku gazów lub par.
